Το ήπαρ είναι το δεύτερο μεγαλύτερο όργανο στοσώμα - μόνο το δέρμα είναι μεγαλύτερο και βαρύτερο. Οι λειτουργίες του ανθρώπινου ήπατος συνδέονται με την πέψη, το μεταβολισμό, την ανοσία και την αποθήκευση των θρεπτικών συστατικών στο σώμα. Το ήπαρ είναι ένα ζωτικό όργανο, χωρίς το οποίο οι ιστοί του σώματος πεθαίνουν γρήγορα από έλλειψη ενέργειας και θρεπτικών ουσιών. Ευτυχώς, έχει μια απίστευτη ικανότητα αναγέννησης και είναι σε θέση να αναπτυχθεί πολύ γρήγορα για να ανακτήσει τις λειτουργίες και το μέγεθος της. Ας δούμε περισσότερο τη δομή και τις λειτουργίες του ήπατος.
Το ήπαρ ενός ατόμου βρίσκεται στα δεξιά κάτω από το διάφραγμακαι έχει τριγωνικό σχήμα. Το μεγαλύτερο μέρος της μάζας του βρίσκεται στη δεξιά πλευρά και μόνο ένα μικρό κομμάτι του ξεπερνά τη μεσαία γραμμή του σώματος. Το συκώτι αποτελείται από πολύ μαλακούς, ροζ-καφέ ιστούς, ενθυλακωμένους σε συνδετικό ιστό (κάψουλα glisson). Καλύπτεται και ενισχύεται από το περιτόναιο (serous membrane) της κοιλιακής κοιλότητας, το οποίο προστατεύει και το συγκρατεί στη θέση του μέσα στην κοιλιακή χώρα. Το μέσο μέγεθος του ήπατος είναι περίπου 18 εκατοστά σε μήκος και όχι περισσότερο από 13 σε πάχος.
Το περιτόναιο συνδέεται με το ήπαρ σε τέσσερις θέσεις: στεφανιαίο σύνδεσμο, αριστερόστροφο και δεξιό τριγωνικό σύνδεσμο και έναν κυκλικό σύνδεσμο. Αυτές οι ενώσεις δεν είναι οι μόνες στην ανατομική έννοια. μάλλον, είναι συμπιεσμένες περιοχές της κοιλιακής μεμβράνης που υποστηρίζουν το ήπαρ.
• Ένας ευρύς στεφανιαίος σύνδεσμος συνδέει το κεντρικό τμήμα του ήπατος με το διάφραγμα.
• Τοποθετημένα στα πλευρικά όρια του αριστερού και δεξιού λοβού, οι αριστεροί και δεξιόστροφοί τριγωνικοί σύνδεσμοι συνδέουν το όργανο με το διάφραγμα.
• Η λυγισμένη δέσμη φτάνει κάτω από το διάφραγμαμέσω του εμπρόσθιου άκρου του ήπατος μέχρι τον πυθμένα του. Στο κάτω μέρος του οργάνου ένας καμπύλος σύνδεσμος σχηματίζει έναν στρογγυλό σύνδεσμο και συνδέει το ήπαρ με τον ομφαλό. Ο στρογγυλός σύνδεσμος είναι το υπόλοιπο της ομφαλικής φλέβας, που μεταφέρει αίμα στο σώμα κατά τη διάρκεια της εμβρυϊκής ανάπτυξης.
Το ήπαρ αποτελείται από δύο ξεχωριστούς λοβούς - το αριστερό και τοσωστά. Διαχωρίζονται μεταξύ τους από μια κυρτή ζώνη. Το σωστό μερίδιο είναι περίπου 6 φορές μεγαλύτερο από το αριστερό. Κάθε μετοχή χωρίζεται σε τομείς, οι οποίοι με τη σειρά τους χωρίζονται σε τμήματα του ήπατος. Έτσι, το όργανο χωρίζεται σε δύο μέρη, 5 τομείς και 8 τμήματα. Ταυτόχρονα, τα τμήματα του ήπατος αριθμούνται με λατινικούς αριθμούς.
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, ο δεξιός λοβός του ήπατος είναι περίπου 6 φορές μεγαλύτερος από τον αριστερό. Αποτελείται από δύο μεγάλους τομείς: τον τομέα της δεξιάς δεξιάς και τον τομέα του παραμένοντος δικαίου.
Ο δεξιός πλευρικός τομέας χωρίζεται σε δύοπλευρικά τμήματα που δεν συνορεύουν με τον αριστερό λοβό του ήπατος: πλευρικό άνω και οπίσθιο τμήμα του δεξιού λοβού (τμήμα VII) και πλευρικό κάτω οπίσθιο τμήμα (τμήμα VI).
Ο δεξιός παραμεωνικός τομέας αποτελείται επίσης από δύο τμήματα: το μεσαίο άνω και το μεσαίο κάτω εμπρόσθιο τμήμα του ήπατος (VIII και V, αντίστοιχα).
Παρά το γεγονός ότι ο αριστερός λοβός του ήπατοςλιγότερο από το δικαίωμα, αποτελείται από περισσότερα τμήματα. Είναι χωρισμένη σε τρεις τομείς: τον αριστερό ραχιαίο, τον αριστερό πλευρικό, τον αριστερό παραμεδικό τομέα.
Ο αριστερός ραχιαίος τομέας αποτελείται από ένα τμήμα: το τμήμα του αιδοίου του αριστερού λοβού (I).
Ο αριστερός πλευρικός τομέας σχηματίζεται επίσης από ένα τμήμα: το οπίσθιο τμήμα του αριστερού λοβού (II).
Ο αριστερός παραμελικός τομέας χωρίζεται σε δύο τμήματα: το τετράγωνο και τα πρόσθια τμήματα του αριστερού λοβού (IV και III, αντίστοιχα).
Για να εξετάσετε λεπτομερέστερα την τμηματική δομήσυκώτι μπορείτε στα διαγράμματα που δίνονται παρακάτω. Για παράδειγμα, το σχήμα 1 δείχνει ένα ήπαρ, το οποίο είναι οπτικά χωρισμένο σε όλα του τα μέρη. Τα τμήματα του ήπατος στο σχήμα αριθμούνται. Κάθε αριθμός αντιστοιχεί στον αριθμό του λατινικού τμήματος.
Σχήμα 1:
Οι σωλήνες που φέρουν τη χολή μέσω του ήπατος και της χοληδόχου κύστης ονομάζονται τριχοειδή της χολής και σχηματίζουν μια διακλαδισμένη δομή - το σύστημα χολικών αγωγών.
Η χολή που παράγεται από τα ηπατικά κύτταρα αποστραγγίζεταιμικροσκοπικά κανάλια - τριχοειδή της χολής, τα οποία συνδυάζονται σε μεγάλους αγωγούς χολής. Αυτοί οι χολικοί αγωγοί συνδέονται μεταξύ τους, σχηματίζοντας μεγάλα αριστερά και δεξιά κλαδιά που φέρουν χολή από τον αριστερό και δεξιό λοβό του ήπατος. Αργότερα συνδυάζονται σε έναν κοινό ηπατικό αγωγό, στον οποίο ρέουν όλες οι χολές.
Ο κοινός ηπατικός αγωγός συνδέεται τελικάστον αγωγό της ουροδόχου κύστης από τη χοληδόχο κύστη. Μαζί σχηματίζουν έναν κοινό χοληφόρο πόρο, που μεταφέρει τη χολή στο δωδεκαδάκτυλο του λεπτού εντέρου. Το μεγαλύτερο μέρος της χολής που παράγεται από το ήπαρ τοποθετείται πίσω στο κυστίδιο από την περισταλτική και παραμένει στη χοληδόχο κύστη μέχρι να απαιτηθεί για την πέψη.
Η παροχή αίματος στο ήπαρ είναι μοναδική. Το αίμα εισέρχεται σε αυτό από δύο πηγές: την πυλαία φλέβα (φλεβικό αίμα) και την ηπατική αρτηρία (αρτηριακό αίμα).
Η φλεβική φλέβα μεταφέρει αίμα από τη σπλήνα, το στομάχι,το πάγκρεας, τη χοληδόχο κύστη, το λεπτό έντερο και το μεγάλο ομόνιο. Με την είσοδο στις πύλες του ήπατος, η φλεβική φλέβα χωρίζεται σε έναν τεράστιο αριθμό αγγείων, όπου το αίμα υποβάλλεται σε επεξεργασία πριν μετακινηθεί σε άλλα μέρη του σώματος. Φεύγοντας από τα κύτταρα του ήπατος, το αίμα συλλέγεται στις ηπατικές φλέβες, από τις οποίες εισέρχεται στην κοίλη φλέβα και επιστρέφει και πάλι στην καρδιά.
Το ήπαρ έχει επίσης το δικό του σύστημα αρτηριών και μικρών αρτηριών που παρέχουν οξυγόνο στους ιστούς του, όπως ακριβώς και κάθε άλλο όργανο.
Η εσωτερική δομή του ήπατος αποτελείταιπερίπου 100.000 μικρές εξαγωνικές λειτουργικές μονάδες γνωστές ως λοβούς. Κάθε λοβός αποτελείται από μια κεντρική φλέβα που περιβάλλεται από 6 ηπατικές φλεβικές φλέβες και 6 ηπατικές αρτηρίες. Αυτά τα αιμοφόρα αγγεία συνδέονται με ένα σύνολο σωληνοειδών ημιτονοειδών. Όπως οι ακτίνες στο τιμόνι, τεντώνονται από τις πύλες και τις αρτηρίες προς την κεντρική φλέβα.
Κάθε ημιτονοειδές περνά μέσα από τον ιστό του ήπατος, ο οποίος περιέχει δύο κύριους τύπους κυττάρων: κύτταρα Kupffer και ηπατοκύτταρα.
• Τα κύτταρα Kupffer είναι ένας τύπος μακροφάγου. Με απλά λόγια, συλλαμβάνουν και σπάζουν παλιά, φθαρμένα ερυθρά αιμοσφαίρια που διέρχονται από τα ημιτονοειδή.
• Τα ηπατοκύτταρα (ηπατικά κύτταρα) είναικυψελιδικά επιθηλιακά κύτταρα που είναι μεταξύ των ημιτονοειδών και αποτελούν την πλειοψηφία των κυττάρων στο ήπαρ. Τα ηπατοκύτταρα εκτελούν τις περισσότερες από τις λειτουργίες του ήπατος - μεταβολισμό, αποθήκευση, πέψη και παραγωγή χολής. Μικρές συλλογές χολής, γνωστές ως τριχοειδή αγγεία, τρέχουν παράλληλα με τα ημιτονοειδή στην άλλη πλευρά των ηπατοκυττάρων.
Έχουμε ήδη εξοικειωθεί με τη θεωρία. Ας δούμε τώρα πώς μοιάζει το ανθρώπινο ήπαρ. Φωτογραφίες και περιγραφές για αυτούς θα βρείτε παρακάτω. Δεδομένου ότι ένα σχέδιο δεν μπορεί να δείξει πλήρως το όργανο, χρησιμοποιούμε πολλά. Είναι εντάξει αν δύο εικόνες δείχνουν το ίδιο μέρος του ήπατος.
Σχήμα 2:
Ο αριθμός 2 σηματοδοτεί το ίδιο το ανθρώπινο ήπαρ. Οι φωτογραφίες σε αυτήν την περίπτωση δεν θα ήταν κατάλληλες, γι 'αυτό το θεωρήστε με το σχέδιο. Παρακάτω παρατίθενται οι αριθμοί και αυτό το σχήμα δείχνει:
1 - δεξιός ηπατικός αγωγός. 2 - συκώτι. 3 -αριστερό ηπατικό πόρο. 4 - κοινό ηπατικό πόρο, 5 - κοινό χολικό πόρο. 6 - πάγκρεας. 7 - αγωγός του παγκρέατος. 8 - δωδεκαδάκτυλο. 9 - σφιγκτήρας του Oddi. 10 - πόρος της ουροδόχου κύστης. 11 - χοληδόχος κύστη.
Εικόνα 3:
Εάν έχετε δει ποτέ έναν άτλαντα της ανθρώπινης ανατομίας, γνωρίζετε ότι περιέχει περίπου τις ίδιες εικόνες. Εδώ παρουσιάζεται το συκώτι μπροστά:
1 - κατώτερη κοίλη φλέβα. 2 - καμπύλο σύνδεσμο. 3 - το σωστό μερίδιο. 4 - η αριστερή μετοχή. 5 - στρογγυλός σύνδεσμος. 6 - χοληδόχος κύστη.
Σχήμα 4:
Σε αυτό το σχήμα, το ήπαρ αντιπροσωπεύεται στην άλλη πλευρά. Και πάλι, ο άτλας της ανθρώπινης ανατομίας περιέχει σχεδόν το ίδιο μοτίβο:
1 - χοληδόχος κύστη. 2 - το σωστό μερίδιο. 3 - η αριστερή μετοχή. 4 - πόρος της ουροδόχου κύστης. 5 - ηπατικός αγωγός. 6 - ηπατική αρτηρία. 7 - ηπατική φλεβική φλέβα. 8 - κοινό χολικό πόρο, 9 - κατώτερη κοίλη φλέβα.
Εικόνα 5:
Ο αριθμός αυτός δείχνει πολύ μικρόμέρος του ήπατος. Ορισμένες εξηγήσεις: το σχήμα 7 στο σχήμα δείχνει μια πύλη τριάδας - μια ομάδα που συνδυάζει την ηπατική πυλαία φλέβα, ηπατική αρτηρία και χοληφόρο πόρο.
1 - ηπατικά ημιτονοειδή, 2 - ηπατικά κύτταρα.3 - κεντρική φλέβα. 4 - στην ηπατική φλέβα. 5 - τριχοειδή χολή. 6 - από τα εντερικά τριχοειδή αγγεία. 7 - "πύλη τριάδας". 8-ηπατική φλεβική φλέβα. 9 - ηπατική αρτηρία. 10 - χοληδόχος πόρος.
Σχήμα 6:
Οι επιγραφές στα αγγλικά μεταφράζονται ως (αριστεράδεξιά): δεξιός πλευρικός τομέας, σωστός παραμέριος τομέας, αριστερός παραμελικός τομέας και αριστερός πλευρικός τομέας. Οι λευκοί αριθμοί αριθμούσαν τα τμήματα του ήπατος, κάθε αριθμός αντιστοιχεί στον αριθμό λατινικού τμήματος:
1 - δεξιά ηπατική φλέβα. 2 - αριστερό ηπατικόφλέβα? 3 - η μέση ηπατική φλέβα. 4 - ομφάλια φλέβα (ανάπαυση). 5 - ηπατικός αγωγός. 6 - κατώτερη κοίλη φλέβα. 7 - ηπατική αρτηρία. 8 - φλεβική φλέβα. 9 - χοληφόρος πόρος. 10 - πόρος της ουροδόχου κύστης. 11 - χοληδόχος κύστη.
Οι λειτουργίες του ανθρώπινου ήπατος είναι πολύ ποικίλες: παίζει σημαντικό ρόλο στην πέψη, το μεταβολισμό και ακόμη και στην αποθήκευση των θρεπτικών ουσιών.
Το ήπαρ διαδραματίζει ενεργό ρόλο στη διαδικασία της πέψης μέσω της παραγωγής χολής. Η χολή είναι ένα μίγμα από νερό, χολικά άλατα, χοληστερόλη και χολερυθρίνης χρωστική.
Μετά την παραγωγή των ηπατοκυττάρων στο ήπαρχολή, περνά μέσα από τους χολικούς αγωγούς και παραμένει στη χοληδόχο κύστη μέχρι να χρειαστεί. Όταν τα τρόφιμα που περιέχουν λίπη φτάσουν στο δωδεκαδάκτυλο, τα κύτταρα του δωδεκαδακτύλου απελευθερώνουν την ορμόνη χολοκυστοκινίνη, η οποία χαλαρώνει τη χοληδόχο κύστη. Η χολή, που κινείται κατά μήκος των χολικών αγωγών, εισέρχεται στο δωδεκαδάκτυλο, όπου γαλακτωματοποιεί μεγάλες μάζες λίπους. Η γαλακτωματοποίηση του λίπους με τη χολή μετατρέπει μεγάλα τεμάχια λίπους σε μικρά κομμάτια που έχουν μικρότερη επιφάνεια και επομένως είναι ευκολότερα επεξεργασμένα.
Η χολερυθρίνη, η οποία υπάρχει στη χολή, είναιένα προϊόν επεξεργασίας από το ήπαρ φθαρμένων ερυθρών αιμοσφαιρίων. Τα κύτταρα Kupffer στο συκώτι συλλαμβάνουν και καταστρέφουν τα παλιά, φθαρμένα ερυθρά αιμοσφαίρια και τα μεταφέρουν σε ηπατοκύτταρα. Στην τελευταία, αποφασίζεται η τύχη της αιμοσφαιρίνης - χωρίζεται σε ομάδες αιμίνης και σφαιρίνης. Η πρωτεΐνη σφαιρίνης καταστρέφεται περαιτέρω και χρησιμοποιείται ως πηγή ενέργειας για τον οργανισμό. Η ομάδα που περιέχει σίδηρο δεν μπορεί να υποβληθεί σε επεξεργασία από το σώμα και απλά μετατρέπεται σε χολερυθρίνη, η οποία προστίθεται στη χολή. Είναι η χολερυθρίνη που δίνει στη χολή τη χαρακτηριστική πρασινωπό χρώμα της. Τα εντερικά βακτήρια μετατρέπουν περαιτέρω τη χολερυθρίνη σε μια καφέ χρωστική ουσία του κυνομόλγου, η οποία δίνει στα περιττώματα ένα καφέ χρώμα.
Τα ηπατοκύτταρα του ήπατος είναι υπεύθυνα για πολλάπολύπλοκες εργασίες που σχετίζονται με μεταβολικές διεργασίες. Δεδομένου ότι όλο το αίμα, αφήνοντας το πεπτικό σύστημα, διέρχεται από την ηπατική πυλαία φλέβα, το ήπαρ είναι υπεύθυνο για την πέψη υδατανθράκων, λιπιδίων και πρωτεϊνών σε βιολογικά χρήσιμα υλικά.
Το πεπτικό σύστημα μας διασπά τους υδατάνθρακεςστην γλυκόζη του μονοσακχαρίτη, τα οποία κύτταρα χρησιμοποιούνται ως κύρια πηγή ενέργειας. Το αίμα που εισέρχεται στο ήπαρ μέσω της ηπατικής πυλαίας φλέβας είναι εξαιρετικά πλούσιο σε γλυκόζη από αφομοιωμένη τροφή. Τα ηπατοκύτταρα απορροφούν το μεγαλύτερο μέρος αυτής της γλυκόζης και την αποθηκεύουν ως μακρομόρια γλυκογόνου, έναν διακλαδισμένο πολυσακχαρίτη που επιτρέπει στο ήπαρ να διατηρεί μεγάλες ποσότητες γλυκόζης και να το απελευθερώνει γρήγορα μεταξύ των γευμάτων. Η απορρόφηση και η απελευθέρωση της γλυκόζης από τα ηπατοκύτταρα συμβάλλουν στη διατήρηση της ομοιόστασης και στη μείωση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα.
Λιπαρά οξέα (λιπίδια) του αίματος που διέρχεταισυκώτι, απορροφάται και αφομοιώνεται από τα ηπατοκύτταρα για να παράγει ενέργεια με τη μορφή ΑΤΡ. Η γλυκερίνη, ένα από τα συστατικά του λιπιδίου, μετατρέπεται από ηπατοκύτταρα σε γλυκόζη μέσω της διαδικασίας της γλυκονεογένεσης. Τα ηπατοκύτταρα μπορούν επίσης να παράγουν λιπίδια όπως χοληστερόλη, φωσφολιπίδια και λιποπρωτεΐνες που χρησιμοποιούνται από άλλα κύτταρα σε όλο το σώμα. Το μεγαλύτερο μέρος της χοληστερόλης που παράγεται από τα ηπατοκύτταρα εκκρίνεται από το σώμα ως συστατικό της χολής.
Οι διατροφικές πρωτεΐνες χωρίζονται σε αμινοξέαπεπτικό σύστημα ακόμα και πριν μεταφερθούν στην ηπατική πυλαία φλέβα. Τα αμινοξέα που εισέρχονται στο ήπαρ απαιτούν μεταβολική θεραπεία πριν να μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως πηγή ενέργειας. Τα ηπατοκύτταρα αφαιρούν πρώτα την αμινομάδα από τα αμινοξέα και την μετατρέπουν σε αμμωνία, η οποία τελικά μεταποιείται σε ουρία.
Η ουρία είναι λιγότερο τοξική από την αμμωνία και μπορεί να είναιεκκρίνεται μαζί με τα ούρα ως περιττό προϊόν πέψης. Τα υπόλοιπα μέρη των αμινοξέων διασπώνται σε ΑΤΡ ή μετασχηματίζονται σε νέα μόρια γλυκόζης μέσω της διαδικασίας της γλυκονεογένεσης.
Επειδή το αίμα από τα πεπτικά όργαναδιέρχεται από την κυκλοφορία του αίματος της πύλης του ήπατος, τα ηπατοκύτταρα ελέγχουν την περιεκτικότητα του αίματος και απομακρύνουν πολλές δυνητικά τοξικές ουσίες προτού φτάσουν στο υπόλοιπο σώμα.
Τα ένζυμα στα ηπατοκύτταρα μετατρέπουν πολλά από αυτάτοξίνες (π.χ. αλκοολούχα ποτά ή φάρμακα) στους ανενεργούς μεταβολίτες τους. Προκειμένου να διατηρηθεί το επίπεδο των ορμονών σε ομοιόστατα όρια, το ήπαρ απορροφά και απομακρύνει από την κυκλοφορία των ορμονών που παράγονται από τους αδένες του ίδιου του οργανισμού.
Το συκώτι παρέχει αποθήκευση πολλών απαραίτητωντα θρεπτικά συστατικά, τις βιταμίνες και τα ανόργανα άλατα που προέρχονται από τη μεταφορά αίματος μέσω του ηπατικού συστήματος πύλης. Η γλυκόζη μεταφέρεται σε ηπατοκύτταρα υπό την επίδραση της ορμόνης ινσουλίνης και αποθηκεύεται με τη μορφή πολυσακχαρίτη γλυκογόνου. Τα ηπατοκύτταρα απορροφούν επίσης λιπαρά οξέα από τα αφομοιωμένα τριγλυκερίδια. Η αποθήκευση αυτών των ουσιών επιτρέπει στο ήπαρ να διατηρεί τη ομοιοστασία της γλυκόζης στο αίμα.
Το συκώτι μας αποθηκεύει επίσης βιταμίνες και ανόργανα συστατικά (βιταμίνες A, D, E, K και B 12, καθώς και μεταλλικά στοιχεία από σίδηρο και χαλκό) προκειμένου να εξασφαλιστεί σταθερή εισροή αυτών των σημαντικών ουσιών στους ιστούς του σώματος.
Το ήπαρ είναι υπεύθυνο για την παραγωγή πολλώνσυστατικά ζωτικής πρωτεΐνης του πλάσματος αίματος: προθρομβίνη, ινωδογόνο και λευκωματίνες. Οι πρωτεΐνες προθρομβίνης και ινωδογόνου είναι παράγοντες πήξης που εμπλέκονται στο σχηματισμό θρόμβων. Τα λευκώματα είναι πρωτεΐνες που υποστηρίζουν το ισότονο περιβάλλον του αίματος έτσι ώστε τα κύτταρα του σώματος να μην λαμβάνουν ή να χάνουν νερό παρουσία σωματικών υγρών.
Το ήπαρ λειτουργεί ως όργανο του ανοσοποιητικού συστήματοςμέσω της λειτουργίας των κυττάρων Kupffer. Τα κύτταρα Kupffer είναι ένα μακροφάγο που αποτελεί μέρος των μονοπύρηνων φαγοκυττάρων του συστήματος μαζί με τους μακροφάγους της σπλήνας και των λεμφαδένων. Τα κύτταρα Kupffer διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο, καθώς επεξεργάζονται βακτήρια, μύκητες, παράσιτα, φθαρμένα κύτταρα αίματος και προϊόντα αποσύνθεσης κυττάρων.
Το ήπαρ εκτελεί πολλές σημαντικές λειτουργίεςσώμα, έτσι είναι πολύ σημαντικό ότι είναι πάντα φυσιολογικό. Δεδομένου του γεγονότος ότι το συκώτι δεν μπορεί να βλάψει, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν νευρικές απολήξεις σε αυτό, ίσως να μην παρατηρήσετε πώς η κατάσταση έγινε απελπιστική. Μπορεί απλά να καταρρεύσει, σταδιακά, αλλά έτσι ώστε τελικά να είναι αδύνατο να θεραπευθεί.
Υπάρχει μια σειρά από ασθένειες του ήπατος, στην οποία μπορείτε ακόμηδεν αισθάνεται ότι έχει συμβεί κάτι ανεπανόρθωτο. Ένα άτομο μπορεί να ζήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα και να θεωρεί τον εαυτό του υγιή, και τελικά αποδεικνύεται ότι έχει κίρρωση ή καρκίνο του ήπατος. Και αυτό δεν μπορεί να αλλάξει.
Αν και το συκώτι και έχει την ιδιότητα να ανακάμψει, αυτή καθεαυτή δεν θα αντιμετωπίσει ποτέ τέτοιες ασθένειες. Μερικές φορές χρειάζεται τη βοήθειά σας.
Για να αποφύγετε περιττά προβλήματα,είναι αρκετά εύκολο να επισκέπτεστε μερικές φορές έναν γιατρό και να κάνετε υπερηχογράφημα του ήπατος, ο κανόνας του οποίου περιγράφεται παρακάτω. Θυμηθείτε ότι το ήπαρ συνδέεται με τις πιο επικίνδυνες ασθένειες, όπως η ηπατίτιδα, η οποία χωρίς σωστή θεραπεία μπορεί να οδηγήσει σε τόσο σοβαρές παθολογίες όπως η κίρρωση και ο καρκίνος.
Τώρα ας πάμε κατευθείαν στο υπερηχογράφημα και τους κανόνες του. Πρώτα απ 'όλα, ένας ειδικός εξετάζει εάν το ήπαρ μετατοπίζεται και ποιο είναι το μέγεθός του.
Οι ακριβείς διαστάσεις του ήπατος δεν μπορούν να υποδειχθούν, δεδομένου ότι είναι αδύνατο να απεικονιστεί πλήρως αυτό το όργανο. Το μήκος ολόκληρου του οργάνου δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 18 εκατοστά. Οι γιατροί χειρίζονται χωριστά κάθε τμήμα του ήπατος.
Ας ξεκινήσουμε με το γεγονός ότι το υπερηχογράφημα του ήπατος πρέπει να είναι σαφέςνα δούμε τα δύο μέρη του, καθώς και τους τομείς στους οποίους είναι χωρισμένοι. Σε αυτή την περίπτωση, η συσκευή συνδέσεως (δηλ. Όλοι οι σύνδεσμοι) δεν θα πρέπει να είναι ορατός. Η μελέτη επιτρέπει στους γιατρούς να μελετήσουν και τα οκτώ τμήματα χωριστά, καθώς είναι επίσης εύκολα ορατά.
Το αριστερό μερίδιο πρέπει να έχει πάχος περίπου 7 εκατοστά καιπερίπου 10 εκατοστά σε ύψος. Η αύξηση του μεγέθους δηλώνει προβλήματα με την υγεία σας, πιθανώς, ότι έχετε ένα ερεθισμένο συκώτι. Ο δεξιός λοβός, του οποίου ο κανόνας έχει πάχος περίπου 12 εκατοστών και μήκος έως 15 εκατοστά, όπως μπορείτε να δείτε, είναι πολύ μεγαλύτερος από τον αριστερό.
Εκτός από το ίδιο το όργανο, οι γιατροί πρέπεικαι του χοληδόχου πόρου, καθώς και μεγάλα αγγεία του ήπατος. Το μέγεθος του χοληφόρου αγωγού, για παράδειγμα, δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερο από 8 mm, η φλεβική φλέβα - περίπου 12 mm, και η κοίλη φλέβα - μέχρι 15 mm.
Για τους γιατρούς είναι σημαντικό όχι μόνο το μέγεθος των οργάνων, αλλά και η δομή τους, τα περιγράμματα του οργάνου και του ιστού τους.
Ανθρώπινη ανατομία (του οποίου το ήπαρ είναι πολύπολύπλοκο όργανο) είναι αρκετά ενδιαφέρον. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ενδιαφέρον από την κατανόηση της δομής του εαυτού σας. Μερικές φορές μπορεί ακόμη και να σας εξοικονομήσει από τις ανεπιθύμητες ασθένειες. Και αν είστε σε εγρήγορση, τα προβλήματα μπορούν να αποφευχθούν. Η μετάβαση σε γιατρό δεν είναι τόσο κακή όσο φαίνεται. Γίνετε υγιείς!
</ p>>
