Φλεγμονώδης διαδικασία του αυτιού - όχι τόσο σπάνιαασθένεια. Εάν ένα άτομο αναπτύσσει μέση ωτίτιδα, τα συμπτώματα μπορεί να ανιχνευθεί άμεσα - πρώτα απ 'όλα, αυτόν τον πόνο μέσα ή έξω από το αυτί, ρινική, πυώδεις εκκρίσεις, το θόρυβο, πονοκέφαλο, πυρετό. Η μέση ωτίτιδα μπορεί να αναπτυχθεί στο πλαίσιο της υποθεραπεύονται αμυγδαλίτιδα, λαρυγγίτιδα, φαρυγγίτιδα, ιγμορίτιδα, όταν γράφετε μόλυνση μέσω μολυσμένων αντικειμένων, το οποίο καθαρίζει τα αυτιά. Επίσης σε φλεγμονή του αυτιού μπορεί να οδηγήσει κολύμπι (ειδικά κατάδυση) στα βρώμικα νερά.
Τύποι ωτίτιδας
Η ωτίτιδα εξωτερική εμφανίζεται σε άτομα με διαφορετικάηλικιακή κατηγορία. Η φλεγμονή ξεκινά από το εξωτερικό ακουστικό κανάλι και μπορεί να προκληθεί από μικρά τραύματα (π.χ., κατά τον καθαρισμό αυτιών αιχμηρό αντικείμενο), μύκητες ή βακτηριακή λοίμωξη, καθώς και μια σειρά από άλλους λόγους. Όταν η διάγνωση της εξωτερικής ωτίτιδας ακόλουθα συμπτώματα: έντονο πόνο μερικές φορές οίδημα, κνησμός, εξωτερική δίοδο αυτί αρχίζει να υγρανθεί, έτσι επουλωθεί σχηματίστηκε κρούστα.
Μέση μέση ωτίτιδα - φλεγμονώδης διαδικασία δευτερογενούςαυτί, που συνοδεύεται από σοβαρό σύνδρομο πόνου. Σε αντίθεση με την εξωτερική, οι αιτίες της μέσης ωτίτιδας μπορεί να είναι τελείως διαφορετικές, μέχρι τους όγκους που μοιάζουν με τα εσωτερικά όργανα. Σε μια τέτοια κατάσταση, πρέπει να υποβληθείτε σε ενδελεχή εξέταση για να προσδιορίσετε την αιτία της πάθησης.
Αυτή η ασθένεια επηρεάζει τα παιδιά πιο συχνά -προκαλούν ιό της μέσης ωτίτιδας και βακτηριακές λοιμώξεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ασθένειες του ρινοφάρυγγα προκαλούν επιπλοκές στους ακουστικούς σωλήνες, φράζουν, υπάρχει οίδημα, η κύρια λειτουργία τους εξισώνει την πίεση μέσα στο ακουστικό βοήθημα, οπότε ο ασθενής αισθάνεται σταθερή συμφόρηση και πόνο στο αυτί. Ο δεύτερος τρόπος μετάδοσης της λοίμωξης είναι μηνιγγογόνος και τραυματικός. Η τρίτη πιο σπάνια είναι η μόλυνση μέσω του αίματος.
Με τη σειρά του, η μέση ωτίτιδα χωρίζεται σεδιάφορους τύπους: οξεία και εξιδρωματική. Ο πρώτος τύπος προκαλείται από διάφορες λοιμώξεις (τόσο ιϊκές όσο και βακτηριακές), που επηρεάζουν το λαιμό, τη μύτη και την αναπνευστική οδό. Όταν διαγιγνώσκονται με οξεία ωτίτιδα, τα συμπτώματα είναι τα εξής: πόνος, αίσθημα πικρίας στο αυτί, δυσφορία. Η θεραπεία μπορεί να συνταγογραφηθεί μόνο από γιατρό και μόνο μετά από εξέταση, επειδή αυτή η ασθένεια μπορεί να προκληθεί από διάφορα παθογόνα.
Η ιογενής ωτίτιδα αντιμετωπίζεται με αντιιικά,αντιφλεγμονώδη φάρμακα, μόνο βακτηριακά αντιβιοτικά, εάν δεν αρχίσει η θεραπεία, το πύον μπορεί να σπάσει τη μεμβράνη και να προκαλέσει πυώδη μαστοειδίτιδα ή χειρότερη - ογενική μηνιγγίτιδα (φλεγμονή του εγκεφάλου).
Ο δεύτερος τύπος είναι εξιδρωματική (serous) μέση ωτίτιδα. Συμβαίνει λόγω απόφραξης του ακουστικού σωλήνα, έτσι η πίεση μειώνεται στο τύμπανο, ο λόγος μπορεί να είναι μια ιογενής ή βακτηριακή λοίμωξη. Όταν η διάγνωση της μέσης ωτίτιδας με συμπτώματα συλλογή αρχικά μπορεί να απουσιάζει, και μόνο μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα (εβδομάδα, μήνα) ρευστό στην τυμπανική κοιλότητα, συμπυκνώνεται - οδηγεί σε απώλεια της ακοής. Σε αυτή την περίπτωση, η θεραπεία είναι χειρουργική.
Η χρόνια πυώδης οτίτιδα είναι μολυσματικήνόσου, υπάρχουν δύο μορφές: περίπλοκες και απλές. Φωτεινή χρόνια ωτίτιδα, συμπτώματα: πυώδης απόρριψη από το αυτί, εξασθένιση της ακοής, εμβοή, ναυτία, ζάλη. Η απλή μορφή περνά παροξικώς, αν η ύφεση διαρκεί περισσότερο από έξι μήνες, ο ασθενής αυτός προσφέρεται μιριντοπλαστική. Για να αποφευχθεί η εξέλιξη της νόσου, ο ασθενής πρέπει να συμμορφώνεται με τους κανόνες υγιεινής:
Με έγκαιρη θεραπεία, η πρόγνωση είναι ευνοϊκή. Ωστόσο, εάν πύο συσσωρεύεται στο εσωτερικό του αυτιού, μπορεί να προκαλέσει απώλεια ακοής, καθώς και την πιθανή ανάπτυξη άλλων επιπλοκών.
Θεραπεία της χρόνιας μέσης ωτίτιδας
Με έντονες εκδηλώσεις - πόνο,εξάντληση - χρησιμοποιούνται αντιβιοτικά, στην περίοδο της άφεσης της νόσου (ύφεση) συνταγογραφούνται αντισηπτικά φάρμακα. Ένα καλό αποτέλεσμα είναι η θεραπεία με λέιζερ, αλλά έχει αντενδείξεις: πολύποδα αυτιών, ενδοκράνια νοσήματα.
</ p>>
