Πιθανώς, πολλοί από εμάς τους γονείς φοβήθηκαν από το γεγονός ότιΕίναι επικίνδυνο να παίρνεις ένα φρύνο στα χέρια σου - οι κονδυλωμάτων θα βγουν πάντα. Και ένα μέρος των ιδιαίτερα ευαίσθητων παιδιών με τον δέκατο τρόπο παρακάμπτει αυτά τα αμφίβια. Αλλά όχι το γεγονός ότι αυτό βοήθησε στη συνέχεια να αποφύγει την εμφάνιση ενός κονδυλωμάτων. Οι λόγοι για την εμφάνιση, καθώς και οι τρόποι θεραπείας, θα προσπαθήσουμε να εξετάσουμε παρακάτω.
Οι κονδυλωμάτων είναι αλλοιώσεις του δέρματος υπό μορφήπαπίλες ή οζίδια. Οι περισσότερες από αυτές είναι καλοήθεις, παρόλο που υπήρξαν περιπτώσεις εκφυλισμού κονδυλωμάτων σε κακοήθεις όγκους. Κατά κανόνα, είναι πυκνά και στεγνά. Η δομή μπορεί να είναι ενιαία ή να αποτελείται από πολλά οζίδια, να έχει σαφή όρια. Διαστάσεις: Από ένα πείρος σε 1-2 εκατοστά. Μερικές φορές οι μικρές κονδυλωμάτων μπορούν να συγχωνευθούν σε μικρά νησιά μέχρι τη φτέρνα.
Δεν βλάπτουν, εκτός από εκείνους πουβρίσκονται σε σημεία σταθερής πίεσης ή υπόκεινται σε άλλα μηχανικά φαινόμενα. Τα κονδυλώματα μπορούν να αναπτυχθούν στο σώμα, στα χέρια, στις σόλες, στο κεφάλι, στο πρόσωπο, στα γεννητικά όργανα. Στο χρώμα τους είναι ως επί το πλείστον γκρίζο-κίτρινο, μερικές φορές έχουν σκούρο καφέ χρώμα.
Υπάρχουν τέσσερις κύριοι τύποι κονδυλωμάτων:
Οι κονδυλωμάτων πρέπει να διακρίνονται από τους μοσχάρια (γεννημένοικηλίδες, nevi). Το τελευταίο μπορεί να είναι συγγενές ή αποκτημένο. Εμφανίζονται ως αποτέλεσμα της πλήρωσης των κυττάρων της επιδερμίδας με χρωστική ουσία και μετατροπής τους σε μελανοκύτταρα. Ο κίνδυνος είναι ότι το nevi μπορεί να γίνει ο πρόγονος του μελανώματος, ενός από τους πιο επικίνδυνους τύπους καρκίνου. Μπορεί να συμβεί λόγω των απλούστερων πράξεων: συχνή τριβή, τραύμα ή κατάχρηση υπεριώδους.
Φυσικά, τα προαναφερθέντα φρυγανιές και βατράχια με κανένα τρόποδεν σχετίζονται με την εμφάνιση ενός κονδυλωμάτων. Οι αιτίες εμφάνισης αυτών των ελαττωμάτων του δέρματος είναι λοίμωξη από τον ιό της ανθρώπινης θηλής (HPV). Αυτό δεν ισχύει για τους γεροντικούς κονδυλωμάτων. Ο ιός που προκαλεί κονδυλωμάτων έχει περισσότερες από 110 ποικιλίες. Ζει μόνο στο δέρμα και τους βλεννογόνους, χωρίς να μολύνει το αίμα και άλλα όργανα.
Πώς αναπτύσσονται οι κονδυλωμάτων; Οι αιτίες εμφάνισης του HPV είναι συγκεντρωμένες στο χαμηλότερο στρώμα του δέρματος. Όπως γνωρίζετε, τα επιδερμικά κύτταρα μετακινούνται καθώς ωριμάζουν από το κάτω μέρος του δέρματος μέχρι την κορυφή, όπου λαμβάνει χώρα απολέπιση των νεκρών κυττάρων. Μαζί με αυτούς, ο ιός των θηλωμάτων κινείται επίσης. Φτάνοντας στην επιφάνεια, προκαλεί το σχηματισμό μεταδοτικών κονδυλωμάτων.
Η λοίμωξη από τον HPV μπορεί να προκληθεί από την άμεση επαφή με τις πληγείσες περιοχές του δέρματος και του φορέα του ιού του βλεννογόνου. Και επίσης χρησιμοποιώντας ψαλίδι μανικιούρ, φάκελο νυχιών, άλλα είδη υγιεινής.
Ο ιός έχει δύο στάδια: ενεργό και ανενεργό. Στο τελευταίο μπορεί να είναι για χρόνια, και το άτομο δεν μαντέψει καν ότι στο εσωτερικό του δέρματός του ένας τόσο επικίνδυνος "συγκάτοικος" ζει. Εάν το ανοσοποιητικό σύστημα αποτύχει, ο ιός αρχίζει να πολλαπλασιάζεται ενεργά και εξέρχεται προς τα έξω. Εάν ένα άτομο έχει κονδυλώματα, οι λόγοι για αυτό μπορεί να έγκειται στη μείωση της ασυλίας.
Επίσης επικίνδυνο σε σχέση με την λοίμωξη από τον HPVβλάβη στο δέρμα. Δηλαδή, η επαφή με ένα άτομο που έχει κονδυλώματα δεν οδηγεί πάντοτε σε ασθένεια. Η μόλυνση εμφανίζεται με ένα συνδυασμό τριών παραγόντων - μια ενεργή φάση του ιού, μια μείωση της ανοσίας στον επαφέα και μια παραβίαση του δέρματός του.
Ο ιός των θηλωμάτων είναι αρκετά απρόβλεπτος. Μερικές φορές οι κονδυλωμάτων εξαφανίζονται χωρίς θεραπεία για μερικούς μήνες ή χρόνια. Αυτό συμβαίνει συχνότερα στα παιδιά. Οι κονδυλωμάτων είναι ένα αρκετά ενδιαφέρον φαινόμενο, μπορούν να αναπτυχθούν όχι σύμφωνα με το κλασσικό σχήμα. Εάν άλλες ασθένειες χωρίς θεραπεία "κερδίζουν δυναμική" και με σωστή θεραπεία ο ασθενής ανακάμπτει, τότε με ακροχορδώνες είναι αδύνατο να πούμε με βεβαιότητα πώς θα συμπεριφερθούν σε αυτή ή εκείνη την περίπτωση.
Συμβαίνει ότι η θεραπεία για μια κονδυλωμάτων δεν φέρνειανακούφιση και ο αριθμός των αυξήσεων όχι μόνο δεν μειώνεται, αλλά αυξάνεται επίσης. Αλλά ακόμα κι αν τα φάρμακα βοήθησαν και ξεφορτώσατε τα κονδυλώματα, τότε κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι με τον καιρό δεν θα αντιμετωπίσετε και πάλι το ίδιο πρόβλημα. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, οι υποτροπές εμφανίζονται στο ένα τρίτο των ασθενών που έχουν μολυνθεί από ιό θηλώματος.
Παρά τη βλαπτικότητα του HPV, δεν συνιστάται η αυτο-φαρμακευτική αγωγή. Στις βρύσες της λαϊκής ιατρικής, μπορείτε να βρείτε κυριολεκτικά ένα χίλια και ένα φάρμακο για μια κονδυλωσία.
Αυτή και η χρήση των φαρμακευτικών βοτάνων και την καύση αυξήσεις οξέα, και η εξάτμισή τους, και τα ταμεία polushamanskie όταν χρειάζεται να διαδώσει το τίποτα κονδυλωμάτων, και στη συνέχεια να θάψει το κομμάτι, έτσι ώστε να σαπίσει.
Ως αποτέλεσμα όλων αυτών των ενεργειών, τα κονδυλώματα μπορούν να εξαφανιστούν. Αλλά για να είμαι ακριβής, αν η λαϊκή θεραπεία βοήθησε, ή αν το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα λειτούργησε, κανείς δεν μπορεί.
Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να επισκεφτείτε έναν γιατρό. Είναι δερματολόγος μπορεί να προσδιορίσει με απόλυτη βεβαιότητα, αν δεν το κονδυλωμάτων μεγάλωσε στην κακοήθεια, να εκχωρήσει αποτελεσματικό μέσο για την αφαίρεση κονδυλωμάτων και να καθορίσει ποια μέθοδος είναι η καλύτερη για να απαλλαγούμε από αυτό.
Χρησιμοποιούνται διαλύματα οξέος για αυτό. Το πιο κοινό φάρμακο είναι μια παχύρρευστη ουσία που ονομάζεται βαφή. Αποτελείται από σαλικυλικό και γαλακτικό οξύ. Μερικές φορές χρησιμοποιούνται πιο επιθετικές ουσίες: τριχλωροακετικά, νιτρικά, καρβολικά, κανταλιδικά οξέα.
Αλλά με τη χειρουργική αφαίρεση των κονδυλωμάτωνο σχηματισμός ουλής, αν και ασήμαντος, δεν μπορεί να αποφευχθεί. Η εκτομή χρησιμοποιείται όταν επηρεάζονται μεγάλες περιοχές του δέρματος. Ο κονδυλώνας αποξέεται με ειδικό νυστέρι και τραυματισμένο τραύμα. Αλλά ταυτόχρονα, ο κίνδυνος επαναλαμβανόμενης μόλυνσης μέσω του αίματος είναι πιθανός.
Η σύνθεση της τοπικής μεταχείρισης, κατά κανόνα, περιλαμβάνειανοσοτροποποιητικά φάρμακα. Εξάλλου, είναι η εξαιρετική κατάσταση της ανοσίας που είναι το κλειδί για μια γρήγορη αποκατάσταση και έναν παράγοντα για την πρόληψη της επανάληψης της νόσου.
Υπάρχουν μέθοδοι για την αφαίρεση των κονδυλωμάτων με τη βοήθεια τουηλεκτρικό ρεύμα ή κρύο. Ο πρώτος ονομάζεται ηλεκτροσυσσωμάτωση. Μια τέτοια διαδικασία εκτελείται γρήγορα και αποτελεσματικά, με τοπική αναισθησία. Ο ασθενής ουσιαστικά δεν αισθάνεται τίποτα, ενώ με τη χρήση ηλεκτρορεύματος υψηλής συχνότητας ο γιατρός καυτηριάζει τους ιστούς που έχουν προσβληθεί από τον ιό. Ως αποτέλεσμα της διαδικασίας, ο αιτιώδης παράγοντας πεθαίνει και ο κονδυλωτός καταστρέφεται. Αλλά αυτό ήταν, μπορεί να υπενθυμίσει μικρές ουλές.
Ο ιός είναι επίσης επιζήμιοςέντονο κρύο. Αυτή είναι η βάση για τη μέθοδο της κρυοστολής. Τα σωματίδια υφίστανται επεξεργασία με ξηρό πάγο ή υγρό άζωτο. Ο ασθενής θα πρέπει να αποδεχθεί το γεγονός ότι η διαδικασία είναι επώδυνη. Και η φούσκα, που εμφανίστηκε ως αποτέλεσμα ενός κρύου καίγματος, θα διαρκέσει από επτά έως δέκα ημέρες. Αλλά αντί για την ουλή που κάποτε κάθισε ο "κονδυλωμένος", θα υπάρχει μόνο ένα ροζ στίγμα.
Λόγω της χρήσης της τελευταίας τεχνολογίας, η δέσμη λέιζερ εκτίθεται με ακρίβεια στην απαιτούμενη περιοχή και το βάθος, ανάλογα με τις ζημιές.
Το λέιζερ "εξατμίζει" την αλεπίδα στις στρώσεις, ενώτο δέρμα γύρω από το νεόπλασμα δεν υποφέρει. Στη θέση του παραμένει μια μικρή κατάθλιψη. Δύο εβδομάδες μετά την αφαίρεση του κονδυλώματος από το λέιζερ, το δέρμα αποκτά μια υγιή εμφάνιση.
Όταν εκτίθεται σε δέσμη λέιζερ, τα χαμηλότερα στρώματαη επιδερμίδα δεν υπερθερμαίνεται. Επομένως, ο κίνδυνος αλλαγής της επέμβασης στην περιοχή της μελάγχρωσης, των εγκαυμάτων ή των ουλών του δέρματος μειώνεται στο ελάχιστο. Η επιδερμίδα θεραπεύεται γρήγορα λόγω του γεγονότος ότι το λέιζερ δίνει ώθηση στις αναγεννητικές διεργασίες στο δέρμα και τα βακτηρίδια σκοτώνουν, πράγμα που εμποδίζει τη φλεγμονή.
Πώς και όταν εκτίθεται στη δέσμη λέιζερ κάτω από το μαχαίρι μόνο να πάρει κατεστραμμένο ιστό, καθώς και τα υποκείμενα κύτταρα καταστρέφονται από την έκθεση στο ελάχιστο.
Επομένως, η επίδραση ενός μαχαίρι ραδιοκυμάτων πρακτικά δεν προκαλεί πόνο στον ασθενή. Τα ραδιοκύματα επηρεάζουν τη ρίζα των κονδυλωμάτων, γεγονός που μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο επανεμφάνισής τους.
Εάν έχετε κονδυλώματα, αποφασίστε με τοπρέπει να κάνουν μόνο εσένα. Αλλά ακόμα κι αν δεν είστε διατεθειμένοι να τους απαλλαγείτε από ριζοσπαστικές μεθόδους, θα πρέπει να βεβαιωθείτε ότι δεν φέρουν τον κίνδυνο εκφύλισης σε ογκογονίδια. Δεν είναι καθόλου ότι πρακτικά με όλες τις μεθόδους απομάκρυνσης των εκβλάσεων, ο ιστός τους αποστέλλεται για ιστολογική εξέταση. Όπως πάντα, η αρχή λειτουργεί: είναι καλύτερο να προειδοποιούμε μια ασθένεια παρά να την αντιμετωπίζουμε αργότερα.
</ p>>
