Ο παράγοντας "Μαγνησία" (ενέσεις) έχει αντισπασμωδικό, καταπραϋντικό αποτέλεσμα. Το φάρμακο έχει και αντισπασμωδική επίδραση. Επιπλέον, το φάρμακο "Μαγνησία" είναι καθαρτικό.
Η μαγνησία του θειικού οξέος, όταν χορηγείται από το στόμα, έχει χολαγόνο δράση. Το φάρμακο έχει αντανακλαστικό αποτέλεσμα στους υποδοχείς του βλεννογόνου στο δωδεκαδάκτυλο.
Η απογοητευτική δράση οφείλεται στην αύξησηοσμωτική πίεση στο έντερο, η οποία, με τη σειρά της, είναι το αποτέλεσμα κακής απορρόφησης του φαρμάκου. Λόγω αυτού, το υγρό συσσωρεύεται στο έντερο, υγροποιώντας τα περιεχόμενα, αυξάνοντας έτσι την περισταλτικότητα. Το φάρμακο είναι ένα αντίδοτο για δηλητηρίαση με άλατα διαφόρων βαρέων μετάλλων. Η επίδραση παρατηρείται μετά από 0,5-3 ώρες. Η διάρκεια της δράσης είναι από τέσσερις έως έξι ώρες.
Το φάρμακο "Μαγνησία" (ενέσεις) έχειυποτασική επίδραση, έχει επίσης ένα αντισπασμωδικό και καταπραϋντικό αποτέλεσμα. Ο παράγοντας έχει αρτηριοποιητική, διουρητική, αντιαρρυθμική, αγγειοδιασταλτική δράση. Οι υψηλές δόσεις του φαρμάκου έχουν παρόμοια δράση (ανασταλτική επίδραση στις νευρομυικές παρορμήσεις), τοπολυτικά, ναρκωτικά, υπνωτικά αποτελέσματα. Αυξημένες δόσεις πιέζουν επίσης το αναπνευστικό κέντρο.
Για να περιλαμβάνουν αναγνώσεις και σπασμούς σε εκλαμψία,πολυμορφική κοιλιακή ταχυκαρδία, εγκεφαλοπάθεια, εκλαμψία, επιληπτικό σύνδρομο, κατακράτηση ούρων. Ο παράγοντας "Μαγνησία" (ενέσεις) συνταγογραφείται για δηλητηρίαση με υδράργυρο, αρσενικό, βάριο, τετρααιθυλικό μόλυβδο.
Ο παράγοντας είναι διαθέσιμος ως λύση για χορήγησησε ένα μυ ή φλέβα, καθώς και υπό τη μορφή μιας σκόνης, από την οποία παρασκευάζεται ένα εναιώρημα για στοματική χορήγηση. Ο πράκτορας "Μαγνησία" (nyxes) εφαρμόζεται μόνο για τους ειδικούς. Η δοσολογία καθορίζεται σύμφωνα με τη νόσο, καθώς και λαμβάνοντας υπόψη τη θεραπευτική αποτελεσματικότητα και το επίπεδο της ουσίας στον ορό του αίματος.
Για υπερτασικές κρίσεις, φαίνεται απόπέντε έως είκοσι χιλιοστόλιτρα διαλύματος 20%. Η εισαγωγή γίνεται αργά ενδοφλέβια ή ενδομυϊκά. Σε περίπτωση σπασμωδικού συνδρόμου, η δοσολογία είναι η ίδια, ωστόσο η εισαγωγή πραγματοποιείται μόνο στους μύες.
Το διάλυμα χρησιμοποιείται σε συνδυασμό μεαγχολυτικά φάρμακα που έχουν έντονο κεντρικό μυοχαλαρωτικό αποτέλεσμα. Σε οξεία δηλητηρίαση, χορηγείται ενδοφλέβια χορήγηση πέντε ή δέκα χιλιοστολίτρων διαλύματος πέντε ή δέκα τοις εκατό.
Έτσι, η διπλωπία, η βραδυκαρδία, ο πονοκέφαλος, ο εμετός, η ναυτία, η κατάθλιψη της πίεσης μπορεί να επισημανθούν ή να γιορτάσουν.
Επιπλέον, υπάρχουν ξαφνικές παλίρροιες στο πρόσωπο του αίματος, δύσπνοια, αδυναμία, αίσθημα δίψας, μετεωρισμός.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα αντανακλαστικά των τενόντων μειώνονται ή χάνονται.
Σε ορισμένες περιπτώσεις είναι πιθανή η καρδιακή ανακοπή, το άγχος, η υπεριδρωσία και οι ανωμαλίες της καρδιακής αγωγής.
</ p>>
