Ποια είναι τα κείμενα στα ρωσικά, τα είδη

Στο κείμενο εννοείται ότι έχει καθοριστείένα συγκεκριμένο φορέα ανθρώπινης σκέψης. Με τη στενότερη έννοια, αυτή είναι μια συνεκτική και διαδοχική μετάδοση συμβόλων. Το κείμενο υπάρχει σε δύο μορφές (γραπτές και προφορικές) και καθορίζεται με βάση χαρακτηριστικά όπως η σημασιολογική ακεραιότητα και η αλληλεγγύη (διαφορετικά, η επιλογή θραυσμάτων σε αυτό). Το κείμενο δεν μπορεί να θεωρηθεί ως μία πρόταση. Πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον δύο από αυτούς.

Στυλ και τύποι κειμένου

Εξετάστε ποια είναι τα κείμενα. Η ρωσική γλώσσα υπογραμμίζει τα παρακάτω στυλ:

Συνομιλία

Χρησιμοποιείται για την εύκολη επικοινωνία, όπου ο συγγραφέαςμπορεί να μοιραστεί τις σκέψεις του σε ένα ανεπίσημο περιβάλλον. Παράδειγμα: "Γεια σας, φίλε! Τι κάνεις; Είμαι καλά, πήρα μια νέα δουλειά και τώρα δεν έχω χρόνο ".

Βιβλίο

• Δημοσιογραφικό. Για αυτό το στυλ χαρακτηρίζεται από συνέπεια, συναισθηματικότητα, εκτίμηση, πρόσληψη. Το κύριο χαρακτηριστικό είναι το κοινωνικο-πολιτικό λεξιλόγιο. Οι λέξεις είναι συναισθηματικά χρωματισμένες, το επίσημο λεξιλόγιο και η χρήση σύντομων προτάσεων είναι εγγενείς. Παράδειγμα: "Έως 6 χρόνια φυλάκισης, ο αναπληρωτής επικεφαλής της Mosgorbank Petrov Nikolai καταδικάστηκε για υπεξαίρεση 330 εκατομμυρίων ρούβλια."
• Επιστημονική. Διακρίνεται από μια λογική ακολουθία παρουσίασης, ένα διαταγμένο σύστημα επικοινωνίας μεταξύ δηλώσεων, την επιθυμία για ακρίβεια και συνοπτικότητα.
• Επίσημα-επιχείρηση. Τα μέσα γραπτής επικοινωνίας, τα οποία χρησιμοποιούνται στον τομέα των νομικών σχέσεων και της διαχείρισης. Παράδειγμα: "Με την παραλαβή αυτή, ο Ιβάνοφ Σεργκέι Ιβάνοβιτς, αναλαμβάνει να επιστρέψει χρήματα ύψους 500.000 (πεντακόσιων χιλιάδων) ρούβλια μέχρι την 01.03.2016".
• Καλλιτεχνική. Χρησιμοποιείται αποκλειστικά στη μυθοπλασία, χρησιμοποιώντας όλο τον πλούτο του λεξιλογίου, διάφορα στυλ, συναισθηματικό λόγο. Αυτό το στυλ έχει ως στόχο να μεταφέρει τα συναισθήματα και τις σκέψεις του συγγραφέα. Παράδειγμα: "Πάνω από το ποτάμι υπήρχε μια ομίχλη που έμοιαζε με ένα φρέσκο ​​γάλα. Τα πουλιά στο δάσος σχεδόν πέθαναν. Ένα άλλο Ιούνιο το πρωί άρχισε. "

Είδη κειμένων

Αρχικά, το κείμενο έπρεπε να μεταφέρει τη γνώμη του δημιουργού και την εντύπωση του τι τον περιβάλλει, για τους ανθρώπους και τα γεγονότα. Στο πλαίσιο αυτό, ας εξετάσουμε ποια κείμενα είναι του τύπου:

1. Αφηγήσεις. Το κείμενο αναφέρει τα συμβάντα που συνδέονται με μια χρονική ακολουθία. Ένα ξεχωριστό χαρακτηριστικό είναι μια συγκεκριμένη δομή: η αρχή, η ανάπτυξη, η απόκτηση. Η ιστορία βασίζεται στο πρώτο ή στο τρίτο πρόσωπο, χρησιμοποιώντας ρήματα της τέλειας μορφής του παρελθόντος χρόνου.
2. Αιτιολογία. Κείμενο που περιέχει τη μελέτη και μελέτη συγκεκριμένων αντικειμένων και τη σχέση τους μεταξύ τους. Ένα συγκεκριμένο μοτίβο και λογική δομή εντοπίζονται. Η κύρια ιδέα είναι η διατριβή, η οποία διατυπώνεται στην αρχή του κειμένου. Στη συνέχεια, υπάρχουν επιχειρήματα και αποδείξεις που επιβεβαιώνουν ή διαψεύδουν αυτή τη διατριβή. Στο τέλος, εξάγονται συμπεράσματα.
3. Περιγραφή. Κείμενο που έχει συνεπή εικόνα και χαρακτηριστικά γεγονότων, αντικειμένων και ανθρώπων. Είναι δυνατό να εντοπιστεί η απαρίθμηση των χαρακτηριστικών ιδιοτήτων και χαρακτηριστικών που είναι εγγενείς στον πρωταγωνιστή. Το κείμενο χαρακτηρίζεται από ομοιογενείς ορισμούς, προσθήκες, περιστάσεις, χρήση μεταφορών, συγκρίσεις, επιθέματα και άλλα εκφραστικά μέσα της γλώσσας. Ο κύριος στόχος είναι να δημιουργηθεί μια άποψη για το περιγραφόμενο θέμα ή τον ήρωα.

Genres

Το είδος ονομάζεται μορφή οργάνωσης του λόγου,τα διακριτικά και χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά του κειμένου. Επίσης είδος διακρίνει το χαρακτήρα του λόγου και του σχήματος της χρήσης του. Για παράδειγμα, το είδος της συνέντευξης είναι ένας διάλογος, ένα είδος δημοσιογραφικού άρθρα - μονόλογο. Σε αυτό το άρθρο - γραπτή είδος, και την έκθεση - είναι ένας από του στόματος είδος. Υπάρχει επίσης ένα τέτοιο πράγμα ως είδος mezhstilevaya όπου ένα είδος μπορεί να ανήκει σε διάφορες μορφές: η συνέντευξη ως είδος μπορεί να αποδοθεί τόσο για υπηρεσιακούς λόγους, και στο δημοσιογραφικό ύφος, και ένα δοκίμιο, το δοκίμιο ή το άρθρο μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα επιστημονικό και δημοσιογραφικό στυλ.

Εξετάστε το είδος του κειμένου. Ποια είναι τα λογοτεχνικά είδη στυλ:

1. Η μυθοπλασία περιλαμβάνει τέτοια είδη όπως ένα μυθιστόρημα, μια ιστορία, ένα δοκίμιο, μια ιστορία, ένα μύθο. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει στίχους σε όλες τις εκδηλώσεις του.
2. Η διδασκαλία της λογοτεχνίας περιλαμβάνει οδηγούς αυτοδιδασκαλίας, μαθήματα, εγχειρίδια και εγχειρίδια - με άλλα λόγια τα έγγραφα που είναι διαθέσιμα για μελέτη.
3. Η ιστορική λογοτεχνία περιλαμβάνει όλα τα είδη, αφιερωμένα σε παρελθόντα γεγονότα και βασικές στιγμές στην ιστορία της ανθρωπότητας. Αυτά είναι ιστορικά δοκίμια, ποιήματα, δράματα, συνθέσεις κλπ.
4. Η επιστημονική βιβλιογραφία περιλαμβάνεισυγκεκριμένα κείμενα σε συγκεκριμένα θέματα. Αυτές είναι αναφορές, μονογραφίες, δημοφιλή επιστημονικά άρθρα, σημειώσεις, βιβλία αναφοράς, δοκίμια, εγκυκλοπαίδειες, πρακτικές συμβουλές, σημειώματα.

Ψηφιακό κείμενο

Ποια είναι τα κείμενα ακόμα; Στην εποχή της ψηφιακής τεχνολογίας, εμφανίστηκε μια έννοια όπως το ψηφιακό κείμενο. Και αν πριν από το Διαδίκτυο χρησιμεύσει μόνο ως μέσο για την αναζήτηση πληροφοριών, τώρα σε αυτόν τον πόρο μπορείτε να βρείτε ολόκληρες βιβλιοθήκες με διαφορετικούς τύπους κειμένων. Σήμερα, όχι μόνο οι εφημερίδες και οι επιστημονικές δημοσιεύσεις ψηφιοποιούνται, αλλά τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Τώρα δεν είναι απαραίτητο να πάτε σε βιβλιοθήκη ή βιβλιοπωλείο. Αρκεί να μεταβείτε από οποιαδήποτε συσκευή στο Διαδίκτυο και να βρείτε τη δημοσίευση ενδιαφέροντος.

Πρωτοβάθμια εκπαίδευση

Μια λεπτομερής μελέτη του κειμένου αρχίζει στην αρχικήσχολείο, όταν ο δάσκαλος εισάγει τα παιδιά στα είδη των ποινών, καθιερώνει τη σύνδεση των λέξεων σε αυτές τις προτάσεις. Ακολουθεί η εξοικείωση με το κείμενο και η εξέταση του θέματος "Ποια είναι τα κείμενα". 2 τάξη σε αυτό το μάθημα όχι μόνο θα εξοικειωθούν με τις ιδιαιτερότητες της δομής του κειμένου, τα παιδιά θα κληθούν να το κάνουν οι ίδιοι, υπογραμμίζοντας την κύρια ιδέα και το θέμα. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στην οικοδόμηση ενός διαλόγου.