Η μελλοντική αυτοκράτειρα Maria Alexandrovna γεννήθηκε το 1824 στο Darmstadt, την πρωτεύουσα της Έσσης. Το μωρό ονομαζόταν Maximilian Wilhelmina Augusta Sophia Maria.
Ο πατέρας της ήταν ο Γερμανός Λούντβιχ Β (1777-1848) - ο Μεγάλος Δούκας της Έσσης και ο Ρήνος. Ήρθε στην εξουσία μετά την επανάσταση του Ιουλίου.
Η μητέρα του κοριτσιού ήταν η Wilhelmina Badenskaya(1788-1836). Ήταν από το σπίτι Baden Tseringen. Φημολογήθηκε στο δικαστήριο ότι τα μικρότερα παιδιά της, συμπεριλαμβανομένου του Maximilian, γεννήθηκαν από μια σχέση με έναν από τους τοπικούς βαρόνους. Ο Ludwig II - ο επίσημος σύζυγος - την αναγνώρισε ως την κόρη του για να αποφύγει ένα επαίσχυντο σκάνδαλο. Παρ 'όλα αυτά, το κορίτσι με τον αδελφό της Αλέξανδρο άρχισε να ζει χωριστά από τον πατέρα του και την κατοικία του στο Ντάρμσταντ. Αυτός ο τόπος αναφοράς ήταν η Heiligenberg, η οποία ήταν ιδιοκτησία της μητέρας της Wilhelmina.
Οι Romanovs ήταν δημοφιλείς δυνασικοί γάμοι μεοι γερμανικές πριγκίπισσες. Για παράδειγμα, ο προκάτοχος της Μαρίας - Αλεξάνδρα Φιοδωρόβνα (σύζυγος του Νικολάου Α) - ήταν η κόρη ενός πρωσικού βασιλιά. Ναι, και η σύζυγος του τελευταίου ρωσικού αυτοκράτορα ήταν επίσης από το σπίτι της Έσσης. Έτσι, σε αυτό το πλαίσιο, η απόφαση του Αλεξάνδρου Β 'να παντρευτεί έναν Γερμανό από ένα μικρό πριγκιπάτο δεν φαίνεται παράξενο.
Η αυτοκράτειρα Μαρία Αλεντίνοβα συναντήθηκεμελλοντικό σύζυγό της Μάρτη του 1839, όταν ήταν 14 ετών, και ήταν - 18. Εκείνη την εποχή, ο Αλέξανδρος ως διάδοχος του θρόνου έκανε μια παραδοσιακή περιοδεία για να εξερευνήσετε τα τοπικά απόφαση σπίτια. Η κόρη του Δούκα της Έσσης, συνάντησε στο έργο «παρθένος».
Μετά από γνωριμία ο Αλέξανδρος άρχισε με γράμματανα πείσει τους γονείς ότι έδωσαν άδεια για γάμο με γερμανίδα. Ωστόσο, η μητέρα ήταν ενάντια σε μια τέτοια σύνδεση του πρίγκιπα. Ήταν αμήχανος από φήμες για την παράνομη προέλευση της κοπέλας. Ο αυτοκράτορας Νικολά, αντίθετα, αποφάσισε να μην κόψει τον ώμο, αλλά να εξετάσει το ζήτημα πιο στενά.
Το γεγονός είναι ότι ο γιος του Αλέξανδρος είχε ήδηαποτυχημένη εμπειρία στην προσωπική του ζωή. Έπεσε ερωτευμένος με την Olga Kalinovskaya, την κοπέλα της τιμής της κυρίας. Οι γονείς ήταν ενάντια σε μια τέτοια επικοινωνία για δύο κύριους λόγους. Πρώτον, αυτό το κορίτσι ήταν απλής καταγωγής. Δεύτερον, ήταν και καθολικός. Έτσι ο Αλέξανδρος με την βίαια διαχωρίστηκε και έστειλε στην Ευρώπη, ακριβώς για να βρει ένα κατάλληλο πάρτι.
Έτσι ο Νικολάι αποφάσισε να μην διακινδυνεύσει και να μην σπάσεικαρδιά του γιου για άλλη μια φορά. Αντ 'αυτού, άρχισε να διερωτάται λεπτομερώς τον κοριτσιό Αλέξανδρο Kavelin και τον ποιητή Vasily Zhukovsky, ο οποίος συνοδεύει τον κληρονόμο στο ταξίδι του. Όταν ο αυτοκράτορας έλαβε θετική ανατροφοδότηση, αμέσως ακολούθησε τη διαταγή σε όλο το δικαστήριο ότι τώρα απαγορευόταν η διάδοση οποιωνδήποτε φημών για την πριγκίπισσα της Έσσης.
Το διάταγμα αυτό έπρεπε να υπακούσει κανΗ αυτοκράτειρα Αλεξάνδρα Φιοδωρόβνα. Στη συνέχεια αποφάσισε να πάει στο ίδιο το Ντάρμσταντ για να γνωρίσει εκ των προτέρων τη νύφη. Αυτό ήταν ένα ανήκουστο γεγονός - αυτό δεν συνέβη στη Ρωσική ιστορία ακόμα.
Η μελλοντική αυτοκράτειρα Maria Alexandrovna έκανε μια θαυμάσια εντύπωση στον προκάτοχό της. Μετά από μια συνάντηση με πλήρη απασχόληση, αποκτήθηκε συναίνεση για το γάμο.
Τι είναι τόσο ελκυστικό για τους άλλους σε αυτό το γερμανικότο κορίτσι; Η πιο λεπτομερής περιγραφή της εμφάνισής της έμεινε στα απομνημονεύματά της από την κοπέλα της Άννας Τυούτσεβα (κόρη του διάσημου ποιητή). Σύμφωνα με αυτήν, η αυτοκράτειρα Μαρία Αλεξανδρόβνα είχε ένα απαλό χρώμα δέρματος, υπέροχα μαλλιά και μια ήπια εμφάνιση μεγάλων μπλε μάτια. Σε αυτό το υπόβαθρο, τα λεπτά χείλη της φαινόταν λίγο παράξενο, που συχνά αντιπροσώπευαν ένα ειρωνικό χαμόγελο.
Το κορίτσι είχε βαθιά γνώση της μουσικής και τουΕυρωπαϊκή λογοτεχνία. Η εκπαίδευσή της και το εύρος των συμφερόντων της έκαναν μια εντύπωση σε όλους γύρω της και πολλοί άνθρωποι αργότερα άφησαν τα σχόλια τους με τη μορφή απομνημονεύσεων. Για παράδειγμα, η συγγραφέας Αλεξέι Τολστόι είπε ότι η αυτοκράτειρα όχι μόνο ξεχωρίζει από τα άλλα γυναικεία υπόβαθρα, αλλά ακόμη και ξεπερνάει πολλούς άντρες.
Ο γάμος έλαβε χώρα λίγο αργότεραόλες οι διατυπώσεις διευθετούνται. Η νύφη έφτασε στην Πετρούπολη το 1840 και ήταν πιο συγκλονισμένη από τη μεγαλοπρέπεια και την ομορφιά της ρωσικής πρωτεύουσας. Τον Δεκέμβριο πήρε την Ορθοδοξία και πήρε το βάπτισμα το όνομα της Μαρίας Αλεξανδρόβνα. Την επόμενη μέρα υπήρχε μια θυγατέρα μεταξύ της και του κληρονόμου του θρόνου. Ο γάμος έγινε ένα χρόνο αργότερα, το 1841. Πέρασε στην εκκλησία του καθεδρικού ναού, η οποία βρισκόταν στο χειμερινό ανάκτορο της Πετρούπολης. Τώρα αυτό είναι ένα από τα κτίρια του Ερμιτάζ, όπου διοργανώνονται τακτικές εκθέσεις.
Το κορίτσι είχε έναν σκληρό χρόνο να μπαίνει σε μια νέα ζωήλόγω της άγνοιας της γλώσσας και του φόβου να μην είναι σαν πατέρας και πεθερά. Όπως αργότερα ομολόγησε ο ίδιος, κάθε μέρα η Μαρία ξόδεψε τις βελόνες, αισθάνθηκε σαν «εθελοντής», έτοιμος να βιαστούσε οπουδήποτε με ξαφνική εντολή, για παράδειγμα, σε μια απροσδόκητη υποδοχή. Η κοσμική ζωή γενικά ήταν επιβάρυνση για την τσαρέννα και στη συνέχεια για την αυτοκράτειρα. Ήταν κυρίως συνδεδεμένη με το σύζυγό της και τα παιδιά της, προσπάθησε να κάνει μόνο για να τους βοηθήσει, και να μην χάσει χρόνο σε διατυπώσεις.
Η στέψη των συζύγων έγινε το 1856 μετά το θάνατο του Νικολάου Ι. Η τριάνταχρονη Μαρία Αλεξάντροβνα έλαβε ένα νέο καθεστώς, που την φοβόταν όλη την ώρα που ήταν η κόρη του αυτοκράτορα.
Οι σύγχρονοι σημείωσαν πολλές αρετές,την οποία κατείχε η αυτοκράτειρα Μαρία Αλεξανδρόβνα. Αυτή η καλοσύνη, η προσοχή στους ανθρώπους, η ειλικρίνεια με λόγια και πράξεις. Αλλά η πιο σημαντική και αξιοσημείωτη ήταν η αίσθηση του καθήκοντος με το οποίο βρισκόταν στο δικαστήριο και έφερε τον τίτλο σε όλη της τη ζωή. Κάθε μία από τις ενέργειές της αντιστοιχούσε στην αυτοκρατορική κατάσταση.
Εξέβαλε πάντα το θρησκευτικό δόγμα και ήτανεξαιρετικά ευσεβής. Αυτό το χαρακτηριστικό γνώρισμα ήταν τόσο έντονα διακεκριμένο στο χαρακτήρα της αυτοκράτειρας ότι ήταν πολύ πιο εύκολο να φανταστεί κανείς της ως μοναχή από ότι ως βασιλεύοντας πρόσωπο. Για παράδειγμα, ο Ludovig II (βασιλιάς της Βαυαρίας) σημείωσε ότι η Μαρία Αλεξανδρόβνα περιβάλλεται από ένα φωτοστέφανο ενός αγίου. Αυτή η συμπεριφορά από πολλές απόψεις δεν συγκλόνισε το καθεστώς της, αφού σε πολλές κρατικές (ακόμη επίσημες) περιπτώσεις η παρουσία της ήταν απαραίτητη, παρά την αποσπασματική συμπεριφορά της από την κοσμική ματαιοδοξία.
Πάνω απ 'όλα η αυτοκράτειρα Μαρία Αλεξανδρόβνα -σύζυγος του Αλέξανδρου 2 - ήταν γνωστή για την ευρεία φιλανθρωπία του. Σε όλη τη χώρα, σε βάρος άνοιξε νοσοκομεία, καταφύγια και του σχολείου, ο οποίος έλαβε το επίθετο «Μαριίνσκι». Συνολικά, άνοιξε και παρακολούθησε 5 νοσοκομεία, 36 καταφύγια, 12 νοσοκομεία, 5 φιλανθρωπικές κοινωνίες. Δεν εξαπάτησε κυρίαρχη φροντίδα και εκπαίδευση 2 Ινστιτούτο χτίστηκαν, τέσσερις δεκάδες σχολεία, εκατοντάδες μικρά σχολεία για τους τεχνίτες και εργάτες, κλπ Σε αυτή δαπανών Μαρία Αλεξάντροβνα, τόσο των δημόσιων όσο και των ιδιωτικών κεφαλαίων (που εκδόθηκε 50 000 ασημένια ρούβλια το χρόνο .. για προσωπικά έξοδα).
Η υγειονομική περίθαλψη έχει γίνει ένας ειδικός τομέας δραστηριότητας,η οποία ασχολήθηκε με την αυτοκράτειρα Μαρία Αλεξαντροβνά. Ο Ερυθρός Σταυρός εμφανίστηκε στη Ρωσία ακριβώς με πρωτοβουλία του. Οι εθελοντές του βοήθησαν τους τραυματίες στρατιώτες κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Βουλγαρία κατά της Τουρκίας το 1877-1878.
Μια μεγάλη τραγωδία για την βασιλική οικογένεια ήταν ο θάνατοςκληρονόμος στο θρόνο. Η αυτοκράτειρα Μαρία Αλεξανδρόβνα - η σύζυγος του Αλέξανδρου 2 - έδωσε στο σύζυγό της οκτώ παιδιά. Ο μεγαλύτερος γιος Νικολάου γεννήθηκε το 1843, δύο χρόνια μετά τον γάμο, όταν ο παππούς του ομώνυμος ήταν ακόμα βασιλιάς.
Το παιδί διακρίθηκε από έντονο μυαλό και ευχάριστογια τον οποίο αγαπούσε όλα τα μέλη της οικογένειας. Ήταν ήδη εμπλακεί και μορφωμένος όταν, ως αποτέλεσμα ενός ατυχήματος, τραυμάτισε την πλάτη του. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές του τι συνέβη. Είτε ο Νικολάι έπεσε από το άλογό του είτε χτύπησε το μαρμάρινο τραπέζι κατά τη διάρκεια ενός κωμικού αγώνα με τον φίλο του. Αρχικά, το τραύμα ήταν αόρατο, αλλά τελικά ο κληρονόμος αυξήθηκε και αισθανόταν χειρότερα. Επιπλέον, οι γιατροί τον αντιμετώπισαν εσφαλμένα - συνταγογραφούσαν φάρμακα για ρευματισμούς που δεν έφεραν οφέλη, επειδή η αληθινή αιτία της ασθένειας δεν αποκαλύφθηκε. Σύντομα ο Νικολάκι ήταν συνδεδεμένος σε ένα καροτσάκι. Αυτό έγινε ένα τρομερό άγχος, το οποίο υπέστη η αυτοκράτειρα Μαρία Αλεξαντροβνά. Η ασθένεια του γιου ακολούθησε το θάνατο της πρώτης κόρης της Αλεξάνδρα, η οποία πέθανε από μηνιγγίτιδα. Η μητέρα μου ήταν πάντα με τον Νικόλα, ακόμη και όταν αποφασίστηκε να τον στείλει στη Νίκαια για θεραπεία για τη φυματίωση της σπονδυλικής στήλης, όπου πέθανε σε ηλικία 22 ετών.
Και ο Αλέξανδρος και η Μαρία με δική τους δυσκολίαβίωσε αυτή την απώλεια. Ο αυτοκράτορας κατηγορήθηκε ότι έκανε τον γιο του να κάνει πολλή σωματική άσκηση, εν μέρει λόγω του τι συνέβη το ατύχημα. Εν πάση περιπτώσει, αλλά η τραγωδία απομάκρυνε το ζευγάρι ο ένας από τον άλλο.
Το πρόβλημα ήταν ότι όλα αυτά περαιτέρωη κοινή ζωή συνίστατο στα ίδια τελετουργικά. Τα πρωιν ήταν ένα φιλικό καθήκον και συνηθισμένες συζητήσεις για δυναστικές υποθέσεις. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, το ζευγάρι γνώρισε μια άλλη παρέλαση. Η αυτοκράτειρα πέρασε το βράδυ με τα παιδιά και ο σύζυγός της εξαφανίστηκε συνεχώς για κρατικές υποθέσεις. Αγαπούσε την οικογένεια, αλλά ο χρόνος του απλά δεν ήταν αρκετός για τους συγγενείς, κάτι που δεν θα μπορούσε να είχε παρατηρήσει η Μαρία Αλεξαντροβνά. Η αυτοκράτειρα προσπάθησε να βοηθήσει τον Αλέξανδρο σε θέματα, ειδικά στα πρώτα χρόνια.
Στη συνέχεια (στην αρχή της βασιλείας) ο βασιλιάς με χαράδιαβούλευση με τη σύζυγό του για πολλές αποφάσεις. Ήταν πάντα ενημερωμένη με τις τελευταίες υπουργικές εκθέσεις. Συχνά, οι συμβουλές της αφορούσαν το εκπαιδευτικό σύστημα. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο φιλανθρωπικό έργο που ασχολήθηκε με την αυτοκράτειρα Μαρία Αλεξανδρόβνα. Και η ανάπτυξη της εκπαίδευσης σε αυτά τα χρόνια έχει λάβει μια λογική ώθηση προς τα εμπρός. Τα σχολεία ανοίχτηκαν, οι αγρότες είχαν πρόσβαση σε αυτά, τα οποία, μεταξύ άλλων, απελευθερώθηκαν επίσης από την εφηβεία κάτω από τον Αλέξανδρο.
Η ίδια η αυτοκράτειρα είχε από μόνος του αυτό το λογαριασμόμια φιλελεύθερη άποψη που μοιράζεται, για παράδειγμα, με τον Καβέλιν, λέγοντάς του ότι υποστηρίζει θερμά τον σύζυγό της στην επιθυμία του να δώσει ελευθερία στην πολυπληθέστερη περιουσία της Ρωσίας.
Ωστόσο, με την έλευση του Μανιφέστου (1861)Η αυτοκράτειρα αφορούσε όλο και περισσότερο τις κρατικές υποθέσεις λόγω ορισμένων σχέσεων ψύξης με τον σύζυγό της. Αυτό οφειλόταν στον ιδιότροπο χαρακτήρα του Romanov. Ο βασιλιάς όλο και πιο συχνά ξεπερνούσε τον ψίθυρο στο παλάτι που συχνά κοιτάζει πίσω στη γνώμη του συζύγου, δηλαδή είναι κάτω από το τακούνι του. Αυτό έβλεπε τον Αλέξανδρο που αγαπούσε την ελευθερία. Επιπλέον, ο τίτλος του αυτοκράτορα τον υποχρέωσε να λαμβάνει αποφάσεις μόνο με τη θέλησή του, χωρίς συμβουλές από κανέναν. Αυτό αφορούσε την ίδια τη φύση της εξουσίας στη Ρωσία, η οποία, όπως πιστεύεται, δόθηκε από τον Θεό στον χρισμένο. Αλλά το πραγματικό χάσμα μεταξύ των συζύγων δεν είχε ακόμη έρθει.
Το 1859, ο Αλέξανδρος Β πραγματοποίησε ελιγμούς στο νότομέρος της αυτοκρατορίας (το έδαφος της σημερινής Ουκρανίας) - γιόρτασε την 150ή επέτειο της Μάχης της Πολτάβα. Ο αυτοκράτορας σταμάτησε σε μια επίσκεψη στο κτήμα του διάσημου οίκου Dolgorukovs. Αυτή η οικογένεια ήταν ένα υποκατάστημα από τους πρίγκιπες του λαού Rurik. Δηλαδή οι εκπρόσωποί του ήταν απομακρυσμένοι συγγενείς των Ρομάνοφ. Αλλά στα μέσα του XIX αιώνα η οικογένεια ήταν χρέος, όπως και στα μετάξι, και το κεφάλι του, ο πρίγκιπας Μιχαήλ, είχε μόνο ένα ακίνητο - Teplovka.
Ο αυτοκράτορας πήγε στη θέση του και βοήθησε τον Dolgorukov,συγκεκριμένα, κανόνισε τους γιους του στην φρουρά και έστειλε τις κόρες του στο Ινστιτούτο Smolny, υπόσχεται να πληρώσει τα έξοδα από το βασιλικό πορτοφόλι. Στη συνέχεια συναντήθηκε με τη δεκαεξάχρονη Ekaterina Mikhailovna. Το κορίτσι τον εξέπληξε με την περιέργεια και την αγάπη της ζωής.
Το 1865, ο αυτοκράτορας επισκέφθηκε παραδοσιακάμια επίσκεψη στο Smolny Institute of Noble Maidens. Στη συνέχεια, μετά από μια μακρά διάλειμμα, είδε και πάλι την Catherine, η οποία έγινε 18 χρονών. Το κορίτσι ήταν εκπληκτική ομορφιά.
Ο αυτοκράτορας, ο οποίος είχε μια αγάπη,άρχισε να στέλνει τα δώρα της μέσω των βοηθών της. Πήγε ακόμη και να επισκεφθεί το ινστιτούτο incognito, αλλά αποφασίστηκε ότι ήταν πάρα πολύ, και το κορίτσι εκδιώχθηκε με το πρόσχημα της κακής υγείας. Τώρα έζησε στην Πετρούπολη και είδε τον βασιλιά στον Καλοκαιρινό Κήπο. Ήταν μάλιστα μια καμαριέρα της οικοδέσποινας του Χειμώνα, το οποίο ήταν η αυτοκράτειρα Μαρία Αλεξαντροβνά. Η σύζυγος του Αλέξανδρου Β 'ανησυχούσε σοβαρά για τις φήμες γύρω από μια νεαρή κοπέλα. Τέλος, η Catherine πήγε στην Ιταλία, για να μην προκαλέσει σκάνδαλο.
Αλλά ο Αλέξανδρος ήταν σοβαρός. Του υποσχέθηκε ακόμη και το φαβορί ότι θα την παντρευτεί το συντομότερο δυνατό. Το καλοκαίρι του 1867, έφτασε στο Παρίσι κατόπιν πρόσκλησης του Ναπολέοντα Γ '. Ο Dolgorukov πήγε επίσης από την Ιταλία.
Τελικά, ο αυτοκράτορας προσπάθησε να εξηγήσει τον εαυτό τουτην οικογένειά του, επιθυμώντας να ακουστεί για πρώτη φορά από τη Μαρία Αλεξάντροβνα. Η αυτοκράτειρα, η σύζυγος του Αλεξάνδρου Β 'και η ερωμένη του χειμερινού παλατιού, προσπάθησαν να τηρήσουν τη διάθεση και δεν επέτρεψαν τη σύγκρουση να ξεπεράσει την κατοικία. Ωστόσο, ο μεγαλύτερος γιος της και ο κληρονόμος του θρόνου επαναστάτησαν. Δεν ήταν έκπληξη. Το μέλλον του Αλέξανδρου Γ. Ήταν πολύ δροσερό, ακόμα και σε πολύ μικρή ηλικία. Κάλεσε τον πατέρα του, ο οποίος με τη σειρά του ήταν εξοργισμένος.
Ως αποτέλεσμα, η Catherine μετακόμισε παρ 'όλα αυτά στον Winterπαλάτι και γέννησε τον βασιλιά τεσσάρων παιδιών, οι οποίοι αργότερα έλαβαν τίτλους πριγκίπισσας και νομιμοποιήθηκαν. Συνέβη μετά το θάνατο της νόμιμης συζύγου του Αλεξάνδρου. Η κηδεία της αυτοκράτειρας Μαρία Αλεξαντροβνά επέτρεψε στον Τσάρο να κάνει γάμο με την Αικατερίνη. Έλαβε τον τίτλο της πιο δίκαιης πριγκίπισσας και το όνομα της Yuryevskaya (όπως τα παιδιά της). Ωστόσο, ο αυτοκράτορας δεν ήταν ευτυχισμένος για πολύ καιρό σε αυτόν τον γάμο.
Η υγεία της Μαρίας Αλεξάντροβνα υπονομεύθηκε απόπολλούς λόγους. Αυτή είναι μια συχνή γέννηση, προδοσία του συζύγου της, θάνατος του γιου της, καθώς και το υγρό κλίμα της Αγίας Πετρούπολης, στο οποίο οι γηγενείς Γερμανοί δεν ήταν έτοιμοι στα πρώτα χρόνια της κίνησης. Εξαιτίας αυτού, άρχισε η κατανάλωσή της, καθώς και η νευρική εξάντληση. Σύμφωνα με τη σύσταση ενός ιδιωτικού γιατρού, η γυναίκα πήγε στην Κριμαία κάθε καλοκαίρι, το κλίμα της οποίας έπρεπε να την βοηθήσει να ξεπεράσει τις ασθένειες. Με την πάροδο του χρόνου, η γυναίκα σχεδόν συνταξιούχος. Ένα από τα τελευταία επεισόδια της συμμετοχής της στη δημόσια ζωή ήταν η επίσκεψη στρατιωτικών συμβουλίων κατά τη διάρκεια της αντιπαράθεσης με την Τουρκία το 1878.
Στα χρόνια αυτά, ο Αλέξανδρος Β ήταν διαρκώς δεσμευμένοςαπόπειρες επαναστατών και βομβιστών. Μόλις συνέβη η έκρηξη στην τραπεζαρία του Winter Palace, η αυτοκράτειρα ήταν τόσο άρρωστη που δεν το γνώριζε, ξαπλωμένη στα δωμάτιά της. Και ο σύζυγός της επέζησε μόνο επειδή έμεινε στο γραφείο του, παρά τη συνήθεια να έχει δείπνο την καθορισμένη ώρα. Ο συνεχής φόβος για τη ζωή του αγαπημένου της συζύγου έτρωγε τα απομεινάρια της υγείας, τα οποία εξακολουθούσε να ανήκει η Μαρία Αλεξανδρόβνα. Η αυτοκράτειρα, της οποίας η φωτογραφία εκείνη την εποχή δείχνει μια σαφή αλλαγή στην εμφάνισή της, ήταν εξαιρετικά λεπτή και έμοιαζε περισσότερο με τη σκιά της από το πρόσωπο στο σώμα.
Την άνοιξη του 1880 τελικά αρρώστησεκαθώς ο σύζυγος μετακόμισε στο Τσάρσκοε Σέλο με την Ντολγκουρόκοβα. Έκανε σύντομες επισκέψεις στη σύζυγό του, αλλά δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να βελτιώσει κάπως την κατάσταση της υγείας της. Η φυματίωση ήταν ο λόγος που η αυτοκράτειρα Μαρία Αλεξάνδροβνα πέθανε. Η βιογραφία αυτής της γυναίκας λέει ότι η ζωή της κόπηκε το ίδιο έτος, στις 3 Ιουνίου, σύμφωνα με ένα νέο ύφος.
Το τελευταίο καταφύγιο του συζύγου του Αλέξανδρου Β 'βρέθηκεσύμφωνα με τη δυναστική παράδοση στον καθεδρικό ναό του Πέτρου και του Παύλου. Η κηδεία της αυτοκράτειρας Μαρία Αλεξανδρόβνα έγινε ένα πένθος γεγονός για όλη τη χώρα, που την αγάπησε ειλικρινά.
Ο Αλέξανδρος επιβίωσε σύντομα την πρώτη του σύζυγο. Το 1881, πέθανε αφού τραυματίστηκε σε βομβιστική επίθεση που πέταξε στα πόδια του από τρομοκράτη. Ο αυτοκράτορας θάφτηκε δίπλα στη Μαρία Αλεξάντροβνα.
</ p>>
