Υποκαθιού-ψαριού. Ποιος είναι αυτός;

Στις ανώτερες περιοχές των κατώτερων περιοχών των ποταμών με απροσδόκητη ροήυπάρχει ένα υπόστρωμα. Ψάρια σε διάφορα μέρη ονομάζεται διαφορετικά, αλλά «Blackbelly» ή «chernopuzom» συχνά το όνομά της λόγω της ταινίας, η οποία είναι σαν μια μαύρη ταινία περνά κάτω από το σύνολο κοιλιά πλάσματα. Αυτό το είδος τρώει βλαστική τροφή (αν και δεν αρνείται από μικρά καρκινοειδή), ωστόσο δεν το κάνει αυτό ως "φυτοφάγα" ράτσα ή τσουγκράνα. Ψάρια undermouth αγαπά να τρέφονται κοντά στην ροή ράβδο ή στα pits, όπου εγκαθίσταται πολλά διαφορετικά τρόφιμα. Έμπειρος ψαράδες υποστηρίζουν ότι chernopuza μπορεί να βρεθεί κοντά στους γκρεμούς πηλό, όπου ήταν καλά-τρέφονται χόρτο και τα μικρά τους κατοίκους του ποταμού.

Ίσως γι 'αυτό το στόμα του περισταλίσματος μοιάζει με μια σχισμή που κόβεται πάνω από το χονδροειδές πιάτο της κάτω γνάθου.

Μερικοί ψαράδες πιστεύουν ότι ο βυθός είναι ένα ψάρι (φωτογραφίαπριν από εσάς), το οποίο είναι πολύ παρόμοιο με το ψάρι, και άλλοι δείχνουν την ομοιότητά του με τη δήλωση. Το μέγιστο μήκος αυτού του δείγματος δεν υπερβαίνει τα 35 εκατοστά, ωστόσο το δείγμα έχει μήκος 20-30 εκατοστά και δεν ζυγίζει περισσότερο από τριακόσια γραμμάρια. Φραγκοστάφυλα που καλύπτονται με πολύ σφιχτά πιεσμένες κλίμακες: μεγάλο σκούρο πράσινο στην πλάτη, ασημένια στα πλάγια και στην κοιλιά. Το πτερύγιο στην πλάτη είναι συνήθως μαύρο και το φτερωτό πτερύγιο είναι γκρι, ποικίλου πάχους. Nerestitsya podost-ψάρια, όπου το ζεστό νερό ρέει ήρεμα και όχι γρήγορα. Είναι ενδιαφέρον ότι ο μέσος θηλυκός μπορεί να βάλει περισσότερα από 12 χιλιάδες αυγά τη φορά. Αφού σαρώσει το χιονάνθρωπο χαβιάρι, τα φύλλα ψαριών φύονται κατάντη. Βρίσκεται πρακτικά σε όλα τα ποτάμια της Ρωσίας.

Ωστόσο, αν δεν κανονίσετε ένα ειδικό κυνήγι γι 'αυτό, δεν μπορείτε καν να υποψιάζεστε ότι το podeste ζει στα τοπικά νερά.

Κυνήγι για ένα κρεβάτι

Παραδόξως, ο τόπος της σίτισης δεν είναισυμπίπτει με τις ζώνες της κατοικίας του. "Podolyaetsya" podst-ψάρια σε πετρώδες ρηχά, όπου οι πέτρες καλύπτονται με βλάστηση. Είναι δύσκολο να την τροφοδοτήσετε εδώ. Το δόλωμα πέφτει στις ρωγμές ή κάτω από τις πέτρες, είναι δύσκολο να το βγάλει έξω, έτσι γίνεται αναποτελεσματικό. Τα ψάρια ξεκουράζονται κοντά στα πηχάκια, αλλά δεν δείχνουν κανένα ενδιαφέρον για τη σίτιση.

Και χωρίς αυτήν, είναι αδύνατο να την πιάσουμε. Τα ψάρια είναι πολύ λάτρης των μεγάλων, μη ρευστών "τροφίμων", που δεν πέφτουν στο κάτω μέρος. Τι πρέπει να κάνω; Είναι καλύτερο να βρείτε μια ακμή κοντά στην ακτή με μια επίπεδη λασπώδη βάση χωρίς γάντζους. Κάνετε το δόλωμα καλύτερα από τον ατμό σιταριού του φαγόπυρου, του σιταριού ή του μαργαριτάρι κριθαριού. Αν η ροή είναι αρκετά γρήγορη, οι κόκκοι μπορούν να κυληθούν σε πηλό έτσι ώστε να μην εκτοξευθούν. Ωστόσο, που βρίσκεται στο κάτω μέρος του δολώματος δεν πρέπει. Το Podust μπορεί να πιαστεί, σπρώχνοντάς το στο κάτω μέρος.

Και αξίζει να σκεφτούμε ότι τα ψάρια δεν ήταν αμέσωςκαταπίνει το δόλωμα και για κάποιο χρονικό διάστημα κρατάει στο στόμα του, σαν να γευτεί. Φυσικά, αυτή τη στιγμή μπορεί εύκολα να πάρει ελεύθερη και να πάει. Όταν το ψαροκόκαλο εξακολουθεί να καταπιεί το θήραμά του, αρχίζει να αντισταθεί με λύπη, αλλά, ευτυχώς, δεν είναι πολύ μακρύς. Εάν ο πυθμένας είναι καλυμμένος με γάντζους (και αυτό συμβαίνει συνήθως), είναι καλύτερο να σύρετε το περιστατικό με μισό κύπελλο ή βύσμα. Φυσικά, μπορεί να αλιευθεί και με τη βοήθεια ενός τροφοδότη, όμως μόνο αν ο ψαράς το κατέχει πολύ επιδέξια. Τροφοδοτεί ένα γρήγορο ψάρι κατά τη διάρκεια της ημέρας και είναι συνεχώς σε κίνηση. Πρώτον, τα ψάρια είναι πολύ ευαίσθητα στη θερμοκρασία του νερού και στην ταχύτητα ροής. Δεύτερον, συνεχώς "παρακολουθεί" τις ταχέως αναπτυσσόμενες παχιές των βενθικών φυτών. Είναι δύσκολο να πιάσετε ένα ψάρι-ταξιδιώτη, αλλά αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η αλίευση ενός θάμνου γίνεται τόσο ενδιαφέρον.

</ p>>